Esca wordt veroorzaakt door een witte schimmel die soms jaren afwacht om in winter of voorjaar toe te slaan, bijvoorbeeld door open wonden na de snoei van takken. De schimmel sluit in de hoogzomer de haarvaten af, waardoor de bladeren eerst een geel-rood-bruin patroon vertonen dat nog het meest op een tijgerprint lijkt. Daarna verdorren de bladeren en sterft de tak af. En zo gaat dat gestaag door.
Vooral de Cabernet Franc is er gevoelig voor. Er is weinig bestrijding mogelijk. Het meeste kans van overleven biedt het bijtijds frontaal doorzagen van de stam in de zomer. En dan hopen dat een uitloper van onderen, 'opleiders' noemden we ze, het volgend jaar voor een onaangetaste nieuwe stam zorgt.
We hebben het jarenlang geprobeerd, maar op dit veld van ruim driekwart hectare was er geen redden meer aan, wellicht omdat we niet voortdurend de besmette stammen hebben afgezaagd.
In de dagen dat we wachten op het startschot voor de handpluk en in de week na de oogst snoeien we het veld. We verwijderen een groot aantal palen en leggen de beste exemplaren opzij voor gebruik op andere velden. Ook de mooiste ijzerdraad, pas zes jaar geleden aangebracht, bewaren we voor hergebruik. De rest van de palen is voor de houtkachel of voor een groots kerst- of paasvuur op het land. Het oud ijzer gaat samen met kromme, roestige spijkers naar de ijzerboer.
Natuurlijk stemt het vooral triest dat dit stukje Cabernet Franc al na 20 jaar het loodje legt. 'CF' geeft, mits voldoende gerijpt, onze rode wijn wat meer power dan wanneer ze louter Merlot zou bevatten. Gelukkig hebben we nog anderhalve hectare Cabernet Franc over.
Toch een beetje vreemd dwalen we de laatste dag over het veld. Nu de ijzerdraden zijn verwijderd en planten gesnoeid, struinen we opeens diagonaal over het veld in plaats van in rechte rijen.
