16 juli 2013

Nog meer verkoopadressen voor Bellevue-wijn

Het aantal Bellevue-verkooppunten breidt zich gestaag uit.

Zo werden we dit voorjaar aangenaam verrast doordat grand café Edel (in de Baarsjes, Amsterdam-West) onze witte wijn als tweede open wijn op de kaart heeft gezet. “Wow, zijn jullie de producenten”, zegt het meisje op het enorme terras aan de Kostverlorenvaart terwijl ze met de felgroene fles komt aanzetten. “Het loopt goed hier, want het is een mooi glas wijn.” Trots drinken we onze eigen wijn in de zomerzon.

Ook café De Smoeshaan (op de Leidsekade in Amsterdam, onder het bekende theater Bellevue, what’s in a name..) koos voor de Bellevue Chardonnay als huiswijn.

Wijnhandel Vleck is erg enthousiast over de nieuwe Bellevue Chardonnay 2012. “Zijn zuren zijn bijzonder mooi”, zegt Michiel ter Heide. “Ze vormen de ruggengraat van de wijn.”

In Utrecht is wijnhandel Het Gouden Glas zowel de rode als de witte Bellevue gaan voeren. Podium Mozaïek in Amsterdam-West gebruikt de rode en witte Bellevue van tijd tot tijd als extra wijn.

We zeggen het nog maar eens: weet jij een restaurant, slijter of (eet)café te overtuigen om Bellevue-wijn te schenken? Een setje van zes kristallen glaasjes met Bellevue-logo is voor jou!

Een link naar de actuele lijst van verkooppunten is op de site in de rechterbalk te vinden.

04 juli 2013

Eerste echte Biomerlot op fles gezet

Na negen maanden rijpen in het vat en allerlei vertroetelende behandelingen is het zover. De eerste Bellevue biowijn wordt vandaag op fles gezet!

Gisteren is de hele cuve per vrachtwagentje van de experimenteerboerderij naar de cave gebracht, een afstandje van 20 kilometer over kleine heuvelachtige weggetjes. “Er is geen wijn gemorst”, meldde Marie-Hélène, die namens de cave de botteling begeleidt. Ze heeft onder meer de etiketten geregeld bij een drukker. We kozen na het knalgroene label voor de witte en het knalrode etiket voor de rode nu voor een pimpelpaars exemplaar voor de biowijn. Een mooi trio.

Als allerlaatste behandeling heeft de wijn een zeer lichting klaring en filtratie ondergaan. “Daardoor zijn de laatste restjes gistcellen er uitgegaan”, zegt wijnmaker Philippe. “De tannines zijn ook mooi rond en mondvullend.”

Ook zo benieuwd? Nog even geduld. Dit najaar zit er voor het eerst een fles Biomerlot in het wijnpakket.

08 juni 2013

Koud voorjaar brengt drie weken vertraging

Over het slechte voorjaar in Nederland hoeven we het hier niet te hebben. Het voorjaar in de Malepère was echter minstens zo extreem. Koud en vooral heel erg nat.

“Ik heb dit nog nooit meegemaakt”, zegt een oude vrouw bij de bakker. “De kersen zijn nog nooit zo laat geweest, en erg smaken zullen ze niet. Ze hebben zich helemaal volgezogen met water.”

Het is nu eind mei en de wijngaard ligt bijna drie weken achter op een normaal jaar. Regelmatig staan we in de regen op het veld. Het zware en rugbelastende werk van de ondersnoei blijft achter bij normaal, maar er is altijd wel wat te doen op de velden.

Onkruid hakken bijvoorbeeld. Op het grote veld met vier hectare Merlot, Cabernet Franc en Cot (die gedrieën de Bellevue Rouge 2012 vormen) is na een aantal jaren weer flink wat chiendent opgekomen, een hardnekkig, varkensgrasachtig onkruid dat we omhakken met schoffels en pikhouwelen.

Het veld is in de tussenrijen ingezaaid met mooi raaigras, maar in de loop der jaren zijn er ook pollen pal rond de druivenstammen gegroeid. Dat vormt een bron van schimmels en slakken. Ook die hakken we om met scherp geslepen schoffels.

De ondergroei was eind mei op alle velden zeer bescheiden, maar niettemin helemaal weggehaald. Nu, begin juni, wordt het eindelijk warm en begint de wijngaard flink uit te lopen. Ook de luzernevelden smachten naar warmte en wachten op hun maaibeurt.

31 mei 2013

Biomerlot ontwikkelt zich prima (2)

We ondernemen dit voorjaar meerdere excursies naar Domaine de Cazes, het experimenteerbedrijf waar onze biologische Merlot ligt te rijpen, want het is voor het eerst dat wij biologische wijn maken.

We blijken nu al het recht te hebben om Agriculture Biologique op het etiket te zetten. Omdat we met de hand hebben geoogst, is het alcoholpercentage met 13,5 procent bovendien een tikje hoger dan bij machinaal geoogste druiven. Bij oogst met de hand blijven de druiventrossen intact en oxideert er geen suikerrijk sap in de aanhangwagens.

De gepassioneerde wijnmaker Philippe Gauthier legt tijdens al onze bezoekjes geduldig uit wat hij allemaal heeft gedaan om de kwaliteit van de wijn te verbeteren. "Om zoveel mogelijk rijpe tannine in de wijn te krijgen, heb ik de uitgewerkte gistcellen tot eind april in het vat gelaten," zegt hij.

Met het zelfde doel zijn na de vergisting biologisch toegestane enzymen toegevoegd. Om ongerechtigheden te doden, is de allerlaagste dosis sulfiet toegevoegd. Philippe toont indrukwekkende sheets waarin de hoeveelheid milligrammen sulfiet zijn berekend met een ingewikkelde formule.

Een kleine duizend liter wijn zit er in 'ons' vat als alles mee zit, goed voor ruim 1200 flessen, ofwel 200 dozen.

In een koelcel laat Philippe nog een drietal stolpflessen met 200 liter elk zien. Eentje bevat geen sulfiet en alleen biogisten, in de tweede zitten geen sulfieten en industriële gisten. Ze worden gekoeld om schadelijke micro-organismen in bedwang te houden. Niet geschikt voor consumptie in Nederland op de bank met een blokje kaas. Maar leerzaam om te proeven, hier op deze proefboerderij.

Heel apart is de derde stolpfles. Hier is de natuur echt helemaal zelf aan het werk geweest. Er is geen gist toegevoegd en ook de sulfitage is achterwege gebleven. Deze vin naturel is erg avant garde, maar het maken ervan kent grote risico’s. "Je bent geheel afhankelijk van de gisten die ten tijde van de oogst op de druivenschilletjes zaten." De levures indigenes (wilde of autochtone gisten) kunnen verrukkelijke wijn opleveren, maar het kan ook helemaal mislukken. "Het is een complete loterij," zegt Philippe, terwijl hij ons een klein proefglaasje inschenkt.

Verwachtingsvol proeven we. Een licht liquoreuze geur overheerst en in de smaak proeven we zelfs enige azijn. "Klopt," zegt Philippe, "dit experiment is compleet mislukt. Absoluut onacceptabel voor consumptie. Maar evengoed gaan we deze wijn, net als de twee andere experimenten, op proeflessen zetten. We bewaren ze en gaan ze van tijd tot tijd proeven, want ook van defecten kun je leren."

Heel fijn en leerzaam allemaal, maar gelukkig heeft het grote vat geen 'defecten'. Een mooie geur van kersen en bramen en zelfs wat bessen overheerst. Begin juli wordt de wijn op fles gezet. En op het achteretiket pronkt straks trots: vendange à la main (met de hand geoogst)!

04 mei 2013

Biodiversiteit op Biomerlot-veld

Laat, heel laat ontwaakt de wijngaard uit haar winterslaap. Overal ontspringen frêle groene uitlopers op de houtige stammen. Maar nu, begin mei, zijn ze nog heel klein.

Hoe anders dan in 2011, toen we op Koninginnedag al in een jungle van groen stonden te hakken. Bloemen, maar ook distels steken dit jaar pas eind april voorzichtig de kop op.

Opvallend is de diversiteit aan bloemen en kruiden in het Biomerlot-veld. Daar werken we al sinds september 2009 volgens de regels van de biologische landbouw. En dat betekent onder meer geen onkruidbestrijdingsmiddelen. Op de rest van de wijngaard zijn we daar ook terughoudend mee, maar hier, op dit bioveld, is elk molecuul er een teveel.

Bijgevolg hakken we distels en narigheid als bramen met schoffels en pikhouwelen om. Intuïtief laten we mooie kruiden staan.

Je moet natuurlijk niet direct te sterke verbanden leggen, maar we hebben toch de indruk dat de fleurigheid op het bioveld groter is dan elders.

10 maart 2013

Bio-wijn ontwikkelt zich prima

De oogst met de hand bleek een zware klus, maar zoals het er nu uitziet, krijgen we loon naar werken. De eerste Bellevue bio-merlot komt er aan! Est-ce que vous êtes pressés? Mais non, pas du tout!

Het laatste weekend van september 2012 oogstten we 1650 kilogram Merlot met de hand, goeddeels in de regen. Met Kerstmis proefden we de eerste resultaten: een mooie volle geur van kersen, nog wat bitter in de afdronk. “Dat trekt nog wel wat weg”, zegt wijnmaker Philippe (foto) van experimenteerbedrijf Cazes, “maar helemaal verdwijnen, zal het nooit. Dat komt omdat jullie door de regenachtige omstandigheden gedwongen waren iets te vroeg te oogsten. De temperaturen tijdens de vergisting in oktober liepen op tot 24 graden waardoor er mooie fruitsmaak werd losgemaakt uit de druiven.”

Toch is de wijn allerminst verkeerd, constateren we ook eind februari. De wijn ligt nog steeds sur lie die we die dag zelf met grote peddel mogen omroeren, een klusje dat elke week moet gebeuren. “Lie zijn de dode gistcellen, die echter nog tannines en fruitaromas van de druiven hebben opgeslagen en door omroeren en subtiel beluchten de wijn dus voller kunnen maken”, verklaart Philippe. “We gaan er mee door tot eind maart.”

Naast een ‘groot’ vat van 1200 liter (nou ja, groot, de gewone rode wijn zit in een vat van 30.000 liter..) was er een experiment met drie kleine glazen stolpflessen van 300 liter. Eentje zonder gist, eentje met biogist en eentje met industriële gist. “Alle drie de experimenten zijn mislukt”, zegt Philippe. “De hoeveelheden blijken toch te klein om er een stabiele wijn van te maken.”

Om ons een indruk te geven wat er allemaal mogelijk is, presenteert de gepassioneerde wijnmaker vervolgens een vijftal kleine flesjes. De eerste is de wijn rechtstreeks uit het grote vat, de volgende is verrijkt met superrijpe biotannines, de derde bevat Arabische gom en zo gaat het voort. Reuze interessant, maar bere-moeilijk om te proeven, laat staan om te beoordelen wat de uitwerking is op de langere termijn. We besluiten voorlopig de wijn lekker zijn gangetje te laten gaan en te zien wat moeder natuur voor onze biomerlot in petto heeft.

Wordt vervolgd! – eind april. Dan ook meer nieuws over de conventionele witte en rode wijn van Bellevue in de jaargang 2012

09 maart 2013

Bellevue-fauna op film vastgelegd

Dankzij onze buurman, ecoloog David, en zijn camera met bewegingssensor, beschikken we over een prachtige serie minifilmpjes en foto's van dieren die over het land van Bellevue rondscharrelen.

Een vos Reeën langs de Chardonnay
Een scharrelende das.. ..en een poepende das
Steenmarter in de achtertuin Everzwijntje (dat bijna de camera opvreet)
Ree langs de Chardonnay (2) Wilde genetkat


Wijngaardkrekel

Ook heeft buurman David op een avond in de Chardonnay de zang gehoord van een stuk of zes mannetjes van een zeldzame wijngaardkrekel. “Dat is een Rode Lijst-soort”, mailt David enthousiast. “Het diertje zit graag op naar het oosten gerichte hellingen, op droge grond. Het is zeer bedreigd, onder meer door intensieve wijnbouw. Prachtig dat hij dus op Bellevue zit. Hij is pas voor de tweede keer waargenomen in de grote provincie Aude.”

28 februari 2013

Ook de wijngaard is voorjaarklaar

Onder zware personele omstandigheden (twee flink geblesseerde wijngaardeigenaars) en soms heftige weersomstandigheden, is de wijngaard niettemin weer helemaal aan kant. Laat het voorjaar nu maar komen.

Hartverwarmend is de steun van bekende en onbekende vrienden die zich gedurende een weekje helemaal het schompes komen werken op de wijngaard. Het werk is voor ons intussen steeds meer een routinematige klus. Het moet alleen wel even gebeuren. Dat gebeurt sinds jaar en dag with a little help from our friends.

En dit jaar al helemaal. Vanwege ziekte en blessures kregen we nog nooit zoveel aanmeldingen en werkten we in de negenjarige geschiedenis van Bellevue nog nooit met zulke grote teams. Het record: één dag stonden we met dertien mensen tegelijk in het veld.

Dat mikken op de macht van het getal heeft natuurlijk het voordeel van de vele handen die het werk licht maken. Maar het weer moet wel meewerken. Met het eerste team liet de meteo van de wijngaard zich van zijn beste zijde zien. Onder fijne, haast lente-achtige omstandigheden stortten de mensen zich op de takken en draden op de 32 duizend planten op de acht hectare grote wijngaard.

We trokken alle, dit jaar voornamelijk door Abdel gesnoeide takken, met kracht uit de draden (de befaamde rammasse). Draden en palen die kapot bleken, vervingen we door nieuw materiaal, net als de mankerende spijkers. En we bonden de overgebleven loot die dit jaar de nieuwe vruchten gaat dragen, vast aan de draad (attache).

Alsof ze een wintersportvakantie achter de rug hadden, ging het eerste team haast bruin gebrand het vliegtuig in. En toen sloeg het weer om. Het tweede team kwam later die dag met een sneeuwjacht aan. De volgende dag lag er een dik pak sneeuw. Uit arrenmoede begonnen we daarom maar draden naar beneden te brengen, een karweitje dat eigenlijk tot het laatste klusje van het voorjaar behoort. Maar dit tweede team toonde grote veerkracht en inzet. Want in de wind- en sneeuwluwe stukjes van de gaard, maakten de acht mesdames evengoed een begin met de attache. En toen twee dagen later de temperaturen fors omhoog gingen, en de sneeuw snel verdween, ging de turbo er op en werd de opgelopen achterstand op het schema, snel goed gemaakt. De dames noteerden lange werkdagen waarin met haar achten twee hectare per dag (1000 planten per persoon) attacheerden.

Grote klasse, Gerrit, Joris, Afke, Elly, Marc en Molly, Herbert, Annemiek en Floris, opgevolgd door Nardy, Diny, Joke, Agnes, Louise, Marlies en Lucy!

Frilles

'Frilles' heten ze, en vooral de wijnrassen Cot en Chardonnay produceren ze in alle maten en soorten, én in grote hoeveelheden.

De rassen zijn gevoelig voor wind, breken snel en ontwikkelen daarom een soort van grijpertjes, die zich op wonderlijke wijze vastklampen aan draad, spijkers enzovoorts. Het lijken wel stevige handjes die zich vastgrijpen en zo de weerstand tegen de wind te vergroten. De rammasseurs hebben er een zware kluif aan.

30 oktober 2012

Oogst 2012: Minder opbrengst, kwaliteit nog onduidelijk

"C’est une catastrophe”, zegt buurman Benoit, “bijna 30 procent minder oogst dan vorig jaar!"

Nu was 2011 voor bijna iedereen een recordjaar, maar ook vergeleken met een normaal jaar vallen de opbrengsten dit jaar fors lager uit, gemiddeld vijftien tot twintig procent minder. Dat geldt voor de streek, en volgens de voorlopige prognoses ook voor heel Zuid-Frankrijk.

Ook Bellevue vormt geen uitzondering op de tegenvallende oogst, al gaan wij altijd meer voor de kwaliteit. Daarover valt nog weinig te zeggen, al staat vast dat het suikergehalte – een maat voor onder meer het alcoholgehalte – goed is.

Over de oorzaken van dit moeilijke oogstjaar is weinig met zekerheid te zeggen. Waarschijnlijk is het een cocktail van factoren: koud als het warm moet zijn, hitte bij behoefte aan koelheid. Watertekort als het moet regenen en omgekeerd. Daardoor ontstond een onregelmatige bloei en vruchtzetting en ook verlies aan knoppen. De natte mei- en junimaand zorgde voor veel druk van schimmel. En vlak voor de oogst ontstond hier en daar rotting en grijze schimmel doordat de rupsen van het ‘ver de grappe’ vlindertje gaatjes boren in de superrijpe druiven.

Het eerder genoemde ‘annee difficille’ is tot en met de oogst helaas uitgekomen….We gaan de wijn, zowel de witte als de rode, zorgvuldig volgen in zijn ontwikkeling en proeven. De eerste monsters zijn gearriveerd, recht uit het vat, ongefilterd, en, de rode wijn, amper uitgegist. De witte wijn is zeer licht van kleur, geurt naar abrikoos en peer en is zeer droog. De rode wijn ruikt naar rijpe kersen en smaakt veelbelovend.